In de vierde ronde kwamen twee spelers bovendrijven: Wenzhi Dai en Mick van Randtwijck. En dat is totnutoe geheel correct. Beide toonden in hun partijen over net even wat extra inzicht in het spelletje te bezitten dan hun tegenstander. Als je weet waar de stukken naartoe moeten, wat het juiste plan is in een stelling..dat is meer dan het halve werk. De tactische trucjes komen dan vanzelf.
Wenzhi zag William Gijssen zijn stelling verzwakken met te aanvallende zetten. Links en rechts vielen gaten. Wenzhi kreeg een gedekte vrijpion op g6 en tikte het toreindspel bekwaam uit.
Mick kreeg een Engelse opening op zijn bord van Oseb Merkon. Schuiven en schaven, zetje hier, zetje daar. Na geruil van stukken restte een eindspel met een paar pionnen en elk drie lichte stukken. Dat werd door Mick fraai naar winst gevoerd.
Aan de andere topborden regende het, ook in deze groep, remises.
In de volgende ronde Mick tegen Wenzhi. Dat zou wel eens een heel belangrijke partij voor de einduitslag in deze groep kunnen zijn.